Fotograaf Ronald Falke

Ronald Falke (1959) is geboren in Borculo en verhuisde in 1963 naar Silvolde toen zijn vader conciërge werd op de huishoudschool St.Clara. In Silvolde bezocht Ronald na de lagere school de Bluemersmavo en vervolgens de Havo op het Isala college. Na het behalen van zijn diploma in 1979 werkte hij als geluids- en belichtingstechnicus in diverse theaters en muziekpodia in Nederland en Duitsland. De belichting was echt zijn ding. Door met licht en kleur te spelen creëerde hij op het podium die sfeer die de inhoud van het stuk met haar bijbehorende emotie beter tot haar recht deed komen . “Maar”, vertelt Ronald “dat ik fotograaf zou worden stond volgens mij al in de jaren 80 van de vorige eeuw beschreven. Alleen heb ik toen niet zo goed naar dat verhaal geluisterd”.
Het was al wel zo dat hij in die jaren 80 zijn eerste camera kocht, een Leica IIF uit 1959. In opdracht van muzikanten, bands en theatergroepen maakte hij daarmee veel dia’s. Hij dacht er nooit over na om fotograaf te worden, mede doordat het werk als geluids- en lichttechnicus veel beslag op hem legde. Daarnaast was hij regelmatig vrijwilliger voor culturele centra zoals Stichting Adelijn - dienstverlening voor uitvoerende kunst, ’t Pakhuus in Silvolde – een accommodatie voor concert of vergadering, en het Kleintheater ‘De Kleine Holte’ in Doetinchem.
In die periode fotografeerde Ronald in mindere mate en nog niet met de kwaliteit van nu, anno 2019.

Zijn omzwervingen in werkzaamheden tussen 1991 en 2017 waren gevarieerd. Van 1991 - 2000 was hij werkzaam als  educatief / ICT-medewerker bij het Graafschap College in Doetinchem. De opleiding HBO Pedagogiek die hij in deeltijd volgde van 1995 tot 2000 heeft hij niet afgemaakt toen zijn baan verviel en het daarom niet meer relevant was.
Hij werkte vervolgens tot 2011 bij kringloopwinkel Stichting Aktief Oost Gelderland, bij Vluchtelingenwerk Oost Gelderland en bij de gemeente Doetinchem. In die periode volgde hij van 2009 – 2011 een deeltijdopleiding aan de Bestuursacademie in Tilburg welke hij afsloot met een diploma.
Tenslotte verrichtte hij van 2012 tot 2017 werkzaamheden bij uitzendbureau Tempoteam en bij diverse koeriersbedrijven.

In 2010 begon Ronald op geheel eigen wijze met het fotograferen van mensen. Hij reisde mee met een gezelschap Nederlandse clowns dat in Roemenië optrad voor bejaarden, weeskinderen, zigeunerkinderen en patiënten met kanker. Een deel van de portretten die hij daar maakte hangt in wooncentrum Waterrijk in Dichteren. Een bezoeker van die reportage viel het op dat hij vooral in landscape fotografeerde en Ronald antwoordde: “Dat komt, omdat ik geïnteresseerd ben in wat een mens beweegt en hoe hij leeft. Ik wil meer laten zien van de mens voor de camera, dat is ook de kracht van mijn fotografie”.
Vanaf 2010 tot op heden verzorgt Ronald als fotograaf/medewerker ook de fotografische registratie van kleinkunst- en muziekoptredens bij de DRU Cultuurfabriek in Ulft. Ook is hij sinds 2017 fotograaf bij de Lang Leve Kunst-projecten van de Gruitpoort, een creatieve broedplaats in Doetinchem.
Hij maakt graag reportages van bijzondere persoonlijke momenten die mensen meemaken, zoals afscheid nemen van het werkzame deel in het mensenleven en huwelijksjubilea. Maar ook is hij graag bij theatervoorstellingen en maakt hij foto’s voor promotiedoeleinden op unieke locaties.
Als fotograaf wordt Ronald meestal niet opgemerkt in een gezelschap en dat is juist prettig omdat hij zo gemakkelijker spontane plaatjes kan schieten, plaatjes waar iedereen blij van wordt.
Hij fotografeert in kleur of zwart-wit; voor de portretfotografie gaat zijn voorkeur uit naar zwart- wit omdat dit de fotografie tijdloos maakt en dit het karakter en/of de emotie van de mens ongekleurd en tijdloos ondersteunt.

“De foto’s die ik maak voor de website Silvoldepedia.nl zeggen veel over mijn visie hoe je mensen fotografeert. Ik wil niet de ‘neus tussen twee oren’ pasfoto met daaronder een beheerste glimlach. Foto’s maken is een kwestie van mensen respecteren en daardoor vertrouwen winnen. Vanuit deze insteek kun je foto’s van mensen maken waaruit de persoonlijkheid spreekt.
Ik heb leuke hobby’s, zoals met vrienden naar live-muziek luisteren, meewerken als vrijwilliger bij muziekoptredens bij de DRU, en ook in de natuur wandelen en nadenken. Wandelen is een enorm effectief hulpmiddel om gedachten te ordenen en te komen tot diepere inzichten over zaken die me zoal bezighouden”.

“Als ik het in Silvolde voor het zeggen had zou ik het centrum vrijwaren van vrachtwagens. Het doorgaand vrachtverkeer kan de Berkenlaan of de Slingerparallel op; voor het laden en lossen kunnen ze via de Pr. Bernardstraat tot in het centrum komen. Voor noodgevallen geldt dat natuurlijk ook.
De toekomst van Silvolde zit mijns inziens vooral in het ambachtelijke en het kunstzinnige. Silvolde zal nooit meer een industriedorp worden, zal nooit een Albert Heijn of een Bijenkorf krijgen. Wat het dorp aantrekkelijk kan maken voor ‘buitenstaanders’ is een breed aanbod creëren van ambachtelijke en kunstzinnige voorzieningen, goede horeca met optredens en, om vooral niet te vergeten, ons brede aanbod wat betreft het verenigingsleven. Voorbeelden van ambachtelijke mogelijkheden zijn nu al: de kunstsmid in de Marktstraat, de Jaguar- en Citroën-restaurateurs en de vele kunstenaars in het dorp.  Ik denk verder aan het opzetten van een grootschalig kunstcentrum voor workshops, aan ateliers en een royale galerie waarin wisselende exposities plaats vinden, ook met werk van landelijk bekende kunstenaars. We zouden dit bijvoorbeeld kunnen realiseren in de Mauritiuskerk of in het Instromet gebouw aan de Munstermanstraat.

In de toekomst zie ik mezelf als dorpsfotograaf van Silvolde en omliggende dorpen. Mijn deur staat altijd, zonder drempels, open voor iedereen die een ‘gewone’ Falke-foto wil. Hij staat ook open voor iedereen die een eigen idee heeft voor een foto of fotoserie en dat met een fotograaf wil uitwerken”.

auteur:     Robbie Wolters
redactie : Meriam Jansen